Opis sprawy
Klientka kancelarii prowadzi działalność gospodarczą. W związku z zawartą umową powstał pomiędzy klientką a jej kontrahentem spór, którego nie udało się zakończyć bez zaangażowania sądu. Sprawa nie była standardowa, a stawka wysoka – ponad 1 milion euro. Przeciwnik naszej klientki przed wniesieniem pozwu zamierzał zabezpieczyć się, aby w razie wygranej w procesie mieć pewność, że będzie miał do czego skierować egzekucję. Z uwagi na transgraniczny charakter sprawy (Polska – Niemcy) przeciwnik naszej klientki zdecydował się na wystąpienie z wnioskiem o wydanie europejskiego nakazu zapłaty na rachunku bankowym. Wniosek okazał się skuteczny – sąd wydał taki nakaz, a środki na rachunku naszej klientki zostały zablokowane. Po zgłoszeniu się klientki do naszej kancelarii prawnej przeanalizowaliśmy sprawę i uznaliśmy, że widzimy podstawy do uchylenia zabezpieczenia (odblokowania rachunku bankowego). Niestety, sąd I instancji nie uwzględnił wniosku o uchylenie europejskiego nakazu zapłaty na rachunku bankowym. Po analizie uzasadnienia wspólnie z klientka zdecydowaliśmy się na zażalenie do sądu II instancji. Wniesione przez nas zażalenie okazało się w pełni zasadne i doprowadziło do uchylenia europejskiego nakazu zapłaty na rachunku bankowym. Co ważne, sprawa była rozpoznawana w ramach tzw. zażaleń poziomych (rozpoznawanych przez innego sędziego w tym samym wydziale, w którym inny sędzia wydał zaskarżone postanowienie).
Stanowisko sądu II instancji
W doręczonym uzasadnieniu korzystnego postanowienia sądu II instancji uznano, że w świetle zebranego materiału zażalenie wniesione przez naszą kancelarię było zasadne. Sąd II instancji w pełni podzielił argumentację zażalenia, że nie zachodziła w sprawie pilna potrzeba wydania nakazu, a jest to podstawowa przesłanka skorzystania z tego instrumentu: „Należy uznać za zasadne twierdzenia obowiązanej, że dowody przedstawione przez wierzyciela są niewystarczające, w szczególności jedynie powoływanie się przez uprawnionego na okoliczność nieregulowania spornych należności w kontekście zakwestionowania przez obowiązaną roszczenia oraz na fakt nielojalnego postępowania wobec dwóch innych przedsiębiorstw, co nie zostało poparte żadnym materiałem dowodowym jest jedynie gołosłownymi twierdzeniami uprawnionego.”. Sąd II instancji podzielił również zarzuty, że w postępowaniu pierwszoinstancyjnym nie wyjaśniono, dlaczego ewentualna egzekucja (gdyby wyrok był dla przeciwnika naszej klientki korzystny) miałaby być niemożliwa lub znacznie utrudniona: „Sąd I instancji w uzasadnieniu nie wskazał dlaczego egzekucja należności w przyszłości z majątku dłużniczki miałaby być niemożliwa lub znacznie utrudniona – poza ogólnikowymi sformułowaniami o niewielkim majątku […] na terenie Polski w stosunku do wartości dochodzonego roszczenia.”. Oprócz aprobaty naszego stanowiska co do braku przesłanek merytorycznych wydania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym, sąd II instancji zgodził się z zarzutami co do uchybień proceduralnych. Co istotne, sąd II instancji podzielił zaprezentowaną przez nas argumentację prawną („Zasługuje również na uwzględnienie interpretacja przepisów prawa przez obowiązaną.”).
Europejski nakaz zabezpieczenia na rachunku bankowym – informacje ogólne
Instrument prawny europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym opiera się przede wszystkim na przepisach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 655/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającego procedurę europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym w celu ułatwienia transgranicznego dochodzenia wierzytelności w sprawach cywilnych i handlowych. Europejski nakaz zabezpieczenia na rachunku bankowym jest dodatkowym instrumentem zabezpieczenia roszczeń, niezależnym od prawa krajowego. Nakaz ma nie dopuścić do tego, by późniejsze wykonanie roszczenia wierzyciela zostało narażone na szwank przez zbycie, przelanie lub wycofanie spornej kwoty (wskazanej w nakazie) środków przechowywanych przez dłużnika lub w jego imieniu na rachunku bankowym prowadzonym w jednym z państw członkowskich. Ważne jest, że instrument ten jest stosowany tylko w sprawach transgranicznych. Procedura uzyskania takiego nakazu jest stosunkowo prosta i nie wymaga poniesienia znacznych opłat. Korzyścią dla wierzyciela jest również to, że dłużnik dowiaduje się o postępowaniu dopiero później, co ma uniemożliwić wycofanie środków z rachunku bankowego. Wniosek o wydanie nakazu można zgłosić w toku sprawy (gdy trwa proces) albo przed wniesieniem pozwu. Z kolei prawa dłużnika są chronione m.in w ten sposób, że rozporządzenie przewiduje procedurę odwoławczą, zmierzającą do uchylenia nakazu. Ponadto, gdy nakaz ma dotyczyć sprawy niezakończonej, sąd nakłada na wierzyciela obowiązek złożenia kaucji na kwotę wystarczającą, by zapobiec nadużyciu procedury przewidzianej w niniejszym rozporządzeniu i by zapewnić rekompensatę za ewentualne szkody poniesione przez dłużnika w związku z nakazem, w zakresie, w jakim wierzyciel ponosi odpowiedzialność za takie szkody.
- Radca prawny i adwokat – co ich łączy, co ich dzieli? - 24 stycznia 2022
- Odpowiedzialność osoby zarządzającej: prawo konkurencji i konsumenckie - 21 stycznia 2022
- Życzenia - 22 grudnia 2021
